Dzielżan jesienny wyrasta w zależności od odmiany od 120 do 150 cm. W skupiskach tworzy dużą, silną kępę z czasem rozrastającą się na szerokość. Sztywne, rozgałęziające się w górnej części łodygi, obrośnięte są przez lancetowate, ząbkowane liście. Od sierpnia do października w zależności od odmiany wypuszcza żółte lub czerwone kwiaty, zebrane w koszyczki o średnicy do 5 cm. Wzrost roślin jest szybki i bujny, co powoduje, że ich pędy często wylegają, kładąc się na ziemi. Można temu zapobiec stosując palikowanie roślin. Wysokość łodyg można regulować przez przycinanie ich wierzchołków w maju, wówczas rośliny stają się bardziej zwarte i zakwitają dwa tygodnie później, a więc wtedy gdy w ogrodzie jest mniej kwiatów. Wysokie dzielżany warto posadzić wzdłuż ogrodzenia lub przy ścianach altan. Można też je umieszczać w sąsiedztwie krzewów liściastych i iglastych. Świetnie nadają się do odgradzania poszczególnych części ogrodu, jak również do cięcia. Są to byliny późnego lata i jesieni, żywotne i łatwe w uprawie. Wymagają słonecznego miejsca i przeciętnie wilgotnej gleby. W okresie suszy bezwzględnie należy je podlewać. Źle rosną na glinach i jałowych piaskach, a także glebach zalewanych zimą. Wymagają gleby dość żyznej, bowiem szybko wyczerpują glebę ze składników pokarmowych, tracąc wtedy atrakcyjny wygląd.