Ligularia przewalskii

Języczka Przewalskiego jest niezwykle malowniczą byliną, o mocno wcinanych liściach i wysmukłych kwiatostanach, osiągającą w czasie kwitnienia wysokość do 150 cm. Łodygi wyprostowane, cienkie, sztywne, barwy brązowej, najczęściej z trzema liśćmi. Okrągławo-sercowate liście, dłoniasto wcinane, złożone z 5-7 ząbkowanych klap osadzone są na długich ogonkach. Jesienią liście przebarwiają się na kolor czerwony. Rośliny tworzą cienkie, sztywne i wyprostowane pędy kwiatostanowe. Ich wąskie, długie, kłosowate kwiatostany przewieszają się lekko na wierzchołku. Kwiatostany utworzone są z wielu drobnych, charakterystycznych koszyczków kwiatowych, średnicy 2-3 cm, złożonych z 3 żółtych kwiatów rurkowatych i 2 żółtych języczkowatych. Kwiaty w kwiatostanie rozwijają się stopniowo i dość długo, ich kwitnienie przypada na lipiec-wrzesień. Przekwitnięte kwiatostany warto pozostawić, gdyż są dekoracyjne także zimą. Języczka Przewalskiego korzeni się płycej niż inne języczki, co jest powodem jej większej wrażliwości na niedobór wody w podłożu. Stanowisko uprawy powinno być wilgotne z żyzną glebą. Na lżejszych glebach i miejscach słonecznych języczki więdną nawet przy częstym podlewaniu. Języczki Przewalskiego są doskonałymi roślinami do sadzenia w parkach i dużych ogrodach, nad brzegami zbiorników wodnych, w ogrodach naturalistycznych. Efektownie wyglądają również w ogrodach przydomowych, zarówno w soliterowych kępach, jak i w grupach od kilku do kilkunastu roślin. Można je sadzić również w pobliżu krzewów liściastych i iglastych.