Wielosił jezoński to bylina o wzniesionych, zielonych (u odmian purpurowo-brązowych), zwykle nierozgałęzionych pędach, osiągająca w zależności od odmiany wysokość 30-80 cm. Liście pierzaste, dolne na ogonkach, górne siedzące, składają się z lancetowatych listków (u odmian zdarzają się zielono-brązowe, za młodu zwykle ciemniejsze). Kwiaty mają kolor niebiesko-fioletowy, zebrane są w wierzchołkowe wiechy i pojawiają się na roślinie od czerwca do lipca. Roślinom uroku dodają żółte pylniki. Bylina najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, na glebach próchnicznych i żyznych, przepuszczalnych, na stanowiskach umiarkowanie wilgotnych i wilgotnych, nie lubi suszy. Roślina nadaje się do sadzenia na rabatach, w ogrodach naturalistycznych i łąkach, nad brzegiem wody.