Kokorycz paprociolistna tworzy rozety liściowe ze wzniesionymi pędami kwiatostanowymi wysokości 20-25 cm. Jasne liście, niebieskawo-zielone, w fazie wyrastania brązowo nabiegłe, są bardzo drobno podzielone i dzięki temu przypominają liście niektórych paproci. Liście przynajmniej częściowo są zimotrwałe. Kokorycz paprociowa ze względu na drobną fakturę liści stanowi doskonały kontrast dla innych bylin cieniolubnych o liściach dużych, jak bergenia lub funkia. Drobne kwiaty z ostrogą koloru żółtego zebrane w długie, wyprostowane grona pojawiają się na przełomie maja i czerwca. Niekiedy roślina zakwita powtórnie w sierpniu wrześniu. Wymaga stanowisk półcienistych, cienistych, umiarkowanie wilgotnych do wilgotnych. Nadaje się do wysadzania w pobliżu drzew i krzewów, w leśnych ogrodach, na ocienionych partiach rabat i skalniaków. Najokazalej prezentuje się wysadzona w większych grupach.