Anemon pochodzi od greckiego słowa anemos, co oznacza wiatr. Zawilec w przeszłości nazywano kwiatem wiatrów i wierzono, że swoje płatki rozchyla tylko przy wietrznej pogodzie. Zawilce kwitnące późnym latem i jesienią występują w wielu odmianach, różnią się wysokością (45-150 cm), barwą i wyglądem kwiatów. Od sierpnia do października pojawia się na nich bardzo duża ilość urokliwych kwiatów o średnicy około 5-7 cm, zebranych w luźne baldachy. Kwiaty w zależności od odmiany mają kolor biały, jasnoróżowy, ciemno-różowy, prawie karminowy, są pojedyncze lub półpełne, niektóre z podwiniętymi płatkami. Bylina bardzo cenna i lubiana przez architektów zieleni ze względu na późną porę kwitnienia. Najlepiej rośnie w półcieniu, na glebach próchnicznych, w okresie wegetacji stale wilgotnych. Roślina bardzo okazale prezentuje się na rabatach, między wyższymi drzewami oraz pod wschodnimi lub zachodnimi ścianami budynków, altan, pergoli. Polecana do założeń naturalistycznych, sadzona w grupach po kilka sztuk. Zawilce kwitnące jesienią świetnie czują się w pobliżu zbiorników wodnych. W pierwszym i drugim roku po posadzeniu wymagają okrycia na zimę, warstwa okrywy powinna mieć przynajmniej 20 cm grubości. Starszym roślinom wystarczy lżejsze okrycie, gdyż zimujące karpy z pąkami są głębiej położone pod powierzchnią ziemi.