Miskant chiński to bardzo efektowna, silnie rosnąca trawa, tworząca duże kępy o wysokości uzależnionej od odmiany (1,0-2,5 m). Kępy tworzą liście długości od 40-60 cm, mniej lub bardziej przewieszone, które mogą być wąskie albo szerokie (dochodzące do 3 cm), zielone, zielono-szare, podłużnie biało paskowane (np. "Cabaret", "Variegatus"), poprzecznie, żółto paskowane (np. "Zebrinus", "Zebrinus Strictus"), zielone z białym nerwem głównym (np. "Kleine Fontane", "Silberfeder") lub o białych brzegach (np. "Morning Light", "Cosmopolitan"). Jesienią liście niektórych odmian przebarwiają się na żółto (np. Silberspinne"), żółto-pomarańczowo (np. "Adagio", "Flamingo"), pomarańczowo-czerwono (np. "Ghana"), czerwonawo (np. "Ferner Osten", "Kleine Silberspinne"). Ozdobą rośliny są wyrastające ze źdźbeł od sierpnia do października efektowne, pierzaste kwiatostany barwy: srebrzysto-białej lub czerwono-różowej (np. " Rotsilber", "Ferner Osten", "Flamingo"). U niektórych odmian różowe kwiatostany jesienią stają się srebrzyste. Ścięte kwiatostany nadają się na suche bukiety, a pozostawione na roślinach zdobią ogród, aż do późnej wiosny następnego roku. Rośliny pozostawione do wiosny ciekawie wyglądają, gdy się je zwiąże - przyjmują wtedy formę chochołów. Niektóre odmiany zakwitają tylko po ciepłym lecie i łagodnej, ciepłej jesieni (np. "Zebrinus", Zebrinus Strictus"). Odmiana "Gracilimus" w Polsce prawie nie zakwita, ale jest bardzo ozdobna z dużej, gęstej kępy, dorastającej do 2 m wysokości. Miskanty zaleca się wykorzystywać do obsadzania rabat jako solitery, do obsadzania dużych powierzchni w grupach, jak również wzdłuż płotów, parkanów. Można je sadzić również w pobliżu zbiorników wodnych, a także w dużych pojemnikach. Rośliny wymagają żyznych gleb oraz stanowisk umiarkowanie wilgotnych do wilgotnych i słonecznych.