Konwalia majowa tworzy intensywnie rozrastające się podziemne kłącza. Liście wyrastają dość późno, ale pozostają dekoracyjne do zimy, tworząc zwarte łany, osiągające 20 cm wysokości. Pędy kwiatostanowe wysokości do 30 cm otulone są u nasady 2-3 dużymi, eliptyczno-jajowatymi liśćmi. Drobne, małe, pojedyncze, białe (u odmiany także różowe lub pełne), pachnące, dzwonkowate kwiaty zebrane w jednostronne grona, pojawiają się w maju. Po przekwitnieniu późnym latem na pędach kwiatostanowych wiszą czerwone jagody. Bylina wymaga próchnicznej, umiarkowanie wilgotnej gleby oraz lekko zacienionych lub cienistych stanowisk. Nadaje się jako roślina okrywowa do obsadzania miejsc pod drzewami i wysokimi krzewami. Na rabatach wymaga miejsc zabezpieczonych przed nadmiernym rozrastaniem się kłączy. W cieniu i na zbyt suchym podłożu konwalia kwitnie bardzo słabo. Ścięte, pachnące kwiatostany wykorzystuje się do upiększania pomieszczeń.