Bergenie należą do popularnych bylin ze względu na długowieczność, szybki wzrost, zwarty pokrój, niewielkie wymagania uprawowe, przeważnie zimozielone, dorodne liście oraz bardzo efektowne kwiatostany. Rośliny wytwarzają grube, płożące się po ziemi kłącza. W zależności od gatunku i odmiany posiadają liście owalne lub jajowate, niekiedy sercowate u nasady, całobrzegie, ząbkowane, karbowane lub orzęsione, skórzaste pokryte woskowym nalotem, zielone lub zielono-czerwonawe. U gatunku Bergenia ciliata liście są zwykle sezonowe. Kwiatostany w zależności od odmiany osiągają wysokość od 25- 60 cm. Różnią się barwą - mogą być białe, różowe lub czerwone. Niektóre odmiany zakwitają już w marcu, a inne zakwitają później ale kwitną wtedy aż do czerwca. Bergenia winna być ozdobą każdego ogródka skalnego, każdej rabaty, skarpy czy grupy kwiatowej. Bylina może być zastosowana także do okrywania powierzchni pod dużymi drzewami, jak również do obsadzania brzegów wód pod warunkiem, że miejsce nie będzie zbyt bagienne. Roślina efektownie prezentuje się w towarzystwie krzewów, jak i innych bylin. Znakomicie komponują się z nią paprocie, a także ozdobne trawy. Liście bergenii i kwiatostany wykorzystują floryści w kompozycjach kwiatowych. Bergenie mogą rosnąć w każdym miejscu, na słońcu a także w głębokim cieniu i na każdej glebie. Przystosowują się do każdej gleby według zasady "im więcej słońca tym więcej wilgoci". Najlepiej rosną na glebie żyznej, średnio wilgotnej lub wilgotnej. Najlepiej kwitną w miejscu słonecznym.