Barbula szara jest niedużym krzewem o wzniesionym, zwartym pokroju. Gatunek osiąga wysokość 70-80 cm, natomiast odmiany np. "Pavilion" 45-55 cm. Pędy rośliny są sztywne, liście zielone (wbrew nazwie barbula szara jest mniej szara niż barbula klandońska), strzałkowate, wydłużone, wydzielające przyjemny zapach. Liście barbuli szarej są wszystkie ząbkowane w przeciwieństwie do barbuli klandońskiej, u której zdarzają się też liście całobrzegie. Roślina kwitnie późno - od sierpnia do października. W związku z takim terminem kwitnienia jest ona bardzo ciekawa dla podniesienia atrakcyjności nasadzeń ogrodowych w okresie wczesnojesiennym. Liczne kwiaty w zależności od odmiany: białe, jasnoróżowe lub niebieskie pojawiają się na szczytach pędów oraz w kątach liściowych. Duże kwiaty przyciągają motyle i pszczoły. Roślina nadaje się do wysadzania na rabatach, skalniakach, jako roślina obwódkowa i pojemnikowa. Na zimę roślinę należy okryć lub ściółkować wokół krzewu, a pojemnik z wysadzoną rośliną przenieść do pomieszczenia o temperaturze ok. 5 stopni C. Na wiosnę należy wyciąć wszystkie martwe pędy, młode pędy wyrastają z nasady krzewu i na nich w danym sezonie wegetacyjnym pojawią się kwiaty. Barbula szara najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych, z dala od przeciągów, na glebach lekkich, piaszczystych, wapiennych.