Głodek mrzygłód tworzy bardzo niskie, przypominające mech, zielone kobierce, o wysokości zaledwie 5 cm. Jego luźne rozety składają się ze szczeciniasto-owłosionych, równowąskich liści. Na szczycie króciutkiej łodygi, między marcem a kwietniem, pojawiają się żółte kwiatki zebrane po 2-4 w małe baldaszki. Głodka mrzygłód nie powinno zabraknąć w żadnym ogródku skalnym. Jest on jedną z bardziej wdzięcznych, kobiercowych bylin skalnych. Rośnie powoli i osiąga niewielkie rozmiary. Poza ogródkiem skalnym można go posadzić na murku lub w jego szczelinach, w korytku kamiennym lub w innym pojemniku, pamiętając o podłożu, które powinno mieć odczyn zasadowy. Draba aizoides najlepiej czuje się na glebie piaszczystej, przepuszczalnej, suchej, znajdującej się na stanowiskach słonecznych.