Wilczomlecz Martina jest mieszańcem (E. amygdaloides x E. characias). Gatunek osiąga 70 cm wysokości, odmiany są niższe. Bylina wytwarza wzniesione pędy, na których ułożone są okółkowo długie (5-8 cm), lancetowate, skórzaste liście. Zabarwienie liści uzależnione od odmiany (np. zielone, niebieskawo-zielone, złoto-żółto obrzeżone). W chłodniejszych miesiącach młodsze liście stają się różowawe. Od maja do lipca na szczytach pędów pojawiają się niesłychanie atrakcyjne baldachy o oryginalnym zabarwieniu. Zbudowane są one z drobnych, zielonych kwiatków z wyrazistym, czerwonym oczkiem. Całość prezentuje się zjawiskowo. Roślina preferuje stanowiska ciepłe, słoneczne do półcienistych. Gleba pod uprawę powinna być sucha, uboga, piaszczysta, lekka, przepuszczalna, dobrze zdrenowana. Roślina nie znosi nadmiaru wody w podłożu. Wskazane przykrycie na okres zimy. Roślina polecana na rabaty, skalniak, niskie odmiany do pojemników.