Wilczomlecz mirtowaty wytwarza jasnoniebiesko-zielone, mięsiste, pokładające się łodygi długości ok.40 cm, które tworzą luźne, rozległe kobierce. Nie należy do wysokich roślin, wysokość nie przekracza 20 cm. . Kwiaty zebrane w główkowate kwiatostany z jasnozielono-żółtymi podkwiatkami pojawiają się między kwietniem a czerwcem. O atrakcyjności wilczomlecza stanowią jednak nie one, lecz grubawe, obficie woskowane, jajowate liście. Euphorbia myrsinites najlepiej sprawdza się w ogródkach skalnych, na skarpach, murkach, idealna na obrzeżenia. Można ją również wysadzać na rabatach. Szukając dla niej miejsca w swoim ogrodzie, pamiętać należy, że lubi gleby luźne, przepuszczalne, suche do średnio wilgotnych, dobrze zdrenowane, wapienne. Nie toleruje gleby ciężkiej i wilgotnej. Wymarzonym stanowiskiem dla wilczomlecza mirtowatego jest stanowisko słoneczne, ciepłe a nawet gorące. Zbyt długie pędy należy ciąć krótko po kwitnieniu, roślina wytworzy wówczas u podstawy nowe rozetki, które będą kwitły następnej wiosny. W bezśnieżne zimy przemarza, ale zawsze obficie się rozsiewa, więc pojawiają się nowe siewki.