Bylica luizjańska jest bardzo wysoką byliną, osiągającą wysokość 100 cm. Łodygi nierozgałęzione, silnie biało omszone. Liście lancetowate, całobrzegie lub nieregularnie ząbkowane gęsto i trwale omszone na spodzie i często też na górnej stronie blaszki liściowej. Rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom. Żółte kwiaty pojawiają się od sierpnia do września. Roślina nadaje się do wysadzania na rabatach. Świetnie komponuje się np z ciemnozielonymi kosodrzewinami. Bylina ma bardzo skromne wymagania. Gleba, na której rośnie może być zupełnie jałowa, kamienista i sucha. Ważne jest jedynie aby zapewnić jej dużo słońca, bo roślina nie znosi zacienionych stanowisk, na których zanika srebrne zabarwienie.