Satureja montana

Cząber górski jest rośliną wieloletnią, zimozieloną wyrastającą do wysokości 25 cm. Drobne, wąskie, ciemnozielone liście ustawione są na pędzie naprzeciwlegle. Biało-lekko-różowe, miododajne kwiatki pojawiają się między sierpniem a październikiem w kątach liści na szczytach pędów. Cząber wymaga słonecznego stanowiska i lekkiej, dobrze spulchnionej i bogatej w wapń gleby. Nadaje się do wysadzania do ogródków ziołowych. Może być uprawiany na skalniakach, rabatach ozdobnych, jako obwódka zagonu warzywnego, ziołowego. Zbiór ziela należy przeprowadzać przed kwitnieniem albo na początku kwitnienia. Wyciągi z ziela hamują rozwój bakterii, a olejek hamuje aktywność wirusów, działa również niszcząco na grzyby patogeniczne. Preparaty sporządzane z cząbru górskiego, obok silnego działania odkażającego i antyseptycznego, działają żółciopędnie, ochronnie na miąższ wątroby, rozkurczająco i pobudzająco na czynności przewodu pokarmowego. Napar ze świeżych lub suszonych liści pomaga przy skurczach żołądka, kolkach, wymiotach, chorobach jamy ustnej i gardła oraz przeziębieniach. Herbata likwiduje wzdęcia i niestrawność. Cząber górski charakteryzuje się ostrym, wyraźnym smakiem, jest dodawany do farszów oraz marynat.